پادکست پسته – قسمت بیست و یکم
در قسمتهای گذشته «پادکسته پسته»، درباره ایجاد نمایندگیهای فعال شرکت تعاونی تولیدکنندگان پسته رفسنجان در نقاط مختلف دنیا صحبت کردیم. این بار، نوبت بررسی تلاشهای این شرکت برای توسعه بازار صادراتی پسته ایران است.
سلام به همه شنوندگان عزیز! با قسمت بیستویکم پادکسته پسته همراه شما هستیم.
همونطور که قبلاً هم اشاره کردیم، با تبلیغات گسترده و فعالیتهای منظمی که از سوی دفتر لندن و دیگر نمایندگیهای اروپایی شرکت تعاونی پسته رفسنجان، زیر نظر مستقیم مهندس احمد هاشمیان انجام میشد، تقاضا برای پسته ایران روزبهروز افزایش پیدا کرد. بهمرور، پسته ایران جایی در سبد تنقلات مصرفکنندگان اروپایی باز کرد و واردات پسته از ایران به کشورهای اروپایی رشد چشمگیری داشت.
در سال ۱۹۸۶ میلادی (۱۳۶۵ شمسی)، صادرات پسته ایران به کشورهای انگلستان، آلمان، بلژیک، هلند، اتریش، اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، یونان و کانادا، به بیش از ۱۵ هزار تن رسید. این عدد در سال ۱۹۹۶ میلادی (۱۳۷۵ شمسی) به بیش از ۹۰ هزار تن افزایش یافت. طبق آمار رسمی دولت انگلستان، ۹۴.۶٪ از پسته وارداتی این کشور مستقیماً از ایران تأمین میشد؛ آماری که افتخاری بزرگ برای صنعت پسته ایران بهحساب میآید.
دفتر لندن؛ حلقه اتصال ایران با جهان
دفتر نمایندگی شرکت تعاونی در لندن، با هماهنگی دفتر تهران و مدیریت مهندس هاشمیان، تا سال ۱۳۷۵ موفق شد حدود ۱۲۴ هزار و ۳۵۰ تن پسته به کشورهای مختلف جهان صادر کرده و ارزآوری ۴۳۱ میلیون دلاری برای کشور به ارمغان بیاورد.
دفتر هامبورگ ؛ نقطه عطف صادرات
دفتر هامبورگ نخستین دفتر خارجی شرکت تعاونی پسته رفسنجان بود. این دفتر، به همراه کارخانه بستهبندی «پستاکو» (متعلق به شرکت تعاونی)، مشتریان بسیاری در آلمان و سایر کشورهای اروپایی جذب کرد.
یکی از موفقیتهای برجستهی این دفتر، صادرات پسته به کشور مکزیک بود؛ بازاری که با وجود مجاورت مکزیک با ایالات متحده و دسترسی آسان به پسته کالیفرنیا، شرکت تعاونی توانست آن را تسخیر کند و سالانه تا ۱۰ هزار تن پسته به این کشور صادر کند.
دفتر هامبورگ چندین بار موفق به دریافت جوایز بینالمللی در حوزه مواد غذایی شد و برای کالاهای مورد نیاز شرکت، اقدام به گشایش اعتبار اسنادی نیز میکرد. این دفتر تا سال ۱۳۷۵ موفق شد حدود ۲۰۰ هزار و ۳۹۹ تن پسته به فروش برساند و ۶۸۱ میلیون دلار ارز وارد کشور کند.
نمایندهای جهانی برای پسته ایران
با اوجگیری نفوذ و اعتبار شرکت تعاونی پسته رفسنجان در دهههای ۶۰ و ۷۰، این شرکت بهعنوان صادرکنندهی حدود ۸۰٪ از پسته ایران، نقش بزرگی در بازار جهانی ایفا میکرد. همین اعتبار باعث شد که در شورای بینالمللی خشکبار (INC) بهعنوان ریاست دپارتمان پسته انتخاب شود.
شورای بینالمللی خشکبار در تاریخ ۲۴ ژانویه ۱۹۸۰ میلادی، با عضویت نمایندگانی از کشورهای مختلف ازجمله ایران، آمریکا، ایتالیا، آلمان، فرانسه، انگلستان، ترکیه، هند، استرالیا و… در اسپانیا تأسیس شد. هدف آن: رسیدگی به همه ابعاد تولید خشکبار، ارتقاء کیفیت، تسهیل تجارت، تدوین استانداردها و ایجاد تعامل بینالمللی.
با هماهنگی مهندس احمد هاشمیان، آقای دکتر حمید معاون، نماینده دفتر لندن شرکت تعاونی، مسئولیت جمعآوری و پردازش اطلاعات مربوط به تولید و فروش پسته در کشورهای ایران، آمریکا، ترکیه، سوریه، یونان و ایتالیا را برعهده گرفت. این اطلاعات در اجلاس سالانه INC ارائه میشد و در نشریه رسمی این شورا منتشر میگردید.
تعیین قیمت پسته؛ قدرتی فراتر از تجارت
یکی از اقدامات مهم شرکت تعاونی پسته رفسنجان پس از انقلاب، تعیین قیمت خرید پسته از کشاورزان بود. برخلاف شرکت صادرات پسته (که پیش از انقلاب پسته را با کمترین قیمت ممکن میخرید)، شرکت تعاونی با هدف حمایت از تولیدکننده، هر سال در شهریورماه قیمت پسته را طوری اعلام میکرد که رضایت کشاورزان را جلب کند.
با مدیریت حاج احمد هاشمیان و هماهنگی دفتر تهران، عواملی همچون موجودی بازار، تولید رقبا، نرخ ارز، میزان نقدینگی و سیاستهای ارزی دولت در قیمتگذاری لحاظ میشد. نرخهای اعلامی شرکت تعاونی به حدی اثرگذار بود که حتی تجار بینالمللی هم از آن تبعیت میکردند و بر اساس آن، قیمت جهانی پسته تنظیم میشد.
اگرچه اتاق بازرگانی و برخی فعالان بخش خصوصی مخالف این نرخها بودند و آنها را مانعی برای صادرات میدانستند، اما نتایج هر ساله نشان میداد که رویکرد شرکت تعاونی هم صادرات را افزایش داده و هم تولید را حمایت کرده است.
در قسمت بعدی «پادکسته پسته»، به سراغ سایر نهادها و فعالیتهای حمایتی شرکت تعاونی پسته رفسنجان خواهیم رفت که نقش مهمی در توسعه اقتصادی منطقه و کشور داشتند.
تا آن موقع، سلامت و سبز باشید.